Helsta áskorun fyrirtækja felst ekki í því að komast í gegnum krísur eða annað sem verður á vegi þeirra. Stærsta áskorunin felst einmitt í því að sofna ekki á verðinum eða verða værukær þegar vel gengur. Þá er tíminn til að huga að framtíðinni, fjárfesta í tæknilausnum, betri þjónustu og þannig mætti áfram telja.
Þó rekstur sveitarfélaga og fyrirtækja sé um margt ólíkur, þá gilda sömu grundvallarreglur hvað þetta varðar. Það er til dæmis töluverður munur á því að bjóða fram krafta sína til að sinna kjörnu embætti í Reykjavík eða Kópavogi. Á meðan rekstur Reykjavíkurborgar er í járnum og við blasir krísustjórnun, þá er Kópavogur í fremstu röð sveitarfélaga á Íslandi. Bærinn er vel rekinn, vel skipulagður, með framsækna þjónustu og hér sjá bæði fólk og fyrirtæki framtíð sína.
Ég hef að verið spurð að því af hverju ég hafi tekið ákvörðun að gefa kost á mér til að stýra sveitarfélagi sem virðist ganga allt í haginn og 88% íbúa eru ánægðir, þegar önnur tækifæri kunna að leynast á hinum almenna vinnumarkaði. Svarið við því er einfalt, Kópavogur er frábært sveitarfélag en getur orðið enn betra. Til að svo megi verða verðum við þó að vera vakandi yfir framtíðinni, nýjum lausnum, nýrri þróun og öðrum tækifærum.
Það er hlutverk sveitarfélaga að þjónusta almenning, en ekki öfugt. Nýjar og stafrænar tæknilausnir, fjárhagslegur stöðugleiki og framsækin hugsun í skipulagsmálum eru allt þættir sem ráða því hvernig þjónustu bærinn veitir til framtíðar. Með því að hafa þessa hluti í lagi – og betri í dag en þeir voru í gær – sköpum við líka forsendur fyrir því að byggja upp samfélag þar sem okkur líður vel að búa, þar sem við viljum að börnin okkar fari í skóla og þar sem við viljum verja bestu árunum. Til þess þurfum við að undirbúa framtíðina vel. Því framtíðin er í Kópavogi.