Frá því ég man eftir mér hefur það verið stolt okkar sem búum á Íslandi að geta gengið að góðu heilbrigðiskerfi sem vísu. Treyst á vel menntað og vel meinandi starfsfólk til að leiðbeina okkur og hjálpa þegar við þurfum þess með. Og við höfum getað gengið að því vísu að fjárhagur og félagsleg staða væru ekki hindranir í að nýta okkur þjónustuna.
Við viljum ekki að þetta breytist. Við viljum geta verið viss um að þegar við veikjumst eða meiðumst eða þurfum á hjálp að halda verði ekki fyrsta spurningin: „á ég fyrir þessu?“ Við viljum ekki að þeir sem veita okkur heilbrigðisþjónustu, hvaða nafni sem hún nefnist, geri það vegna arðsemiskröfu eða gróðavonar. Við viljum vera viss um að heilbrigðisþjónusta sé veitt á faglegum forsendum, þeim sem þurfa á henni að halda hverju sinni.
Þetta er gríðarlega mikilvægt því aðgengi að heilbrigðisþjónustu er sjálfsögð mannréttindi. Hvorki lögfræðingurinn, smiðurinn, skrifstofumaðurinn, kennarinn, verkamaðurinn, hjúkrunarfræðingurinn, sjúkraliðinn eða iðjuþjálfinn, nei enginn, ætti að þurfa að spyrja: „hvað kostar nauðsynleg heilbrigðisþjónusta?“ áður en hún er veitt.
Vinstri græn vilja tryggja að heilbrigðisþjónusta sé fyrir alla íbúa landsins. Við viljum að gjaldtaka sé aldrei þröskuldurinn sem þarf að komast yfir til að fá þjónustu. Við höfnum því að það sé eðlilegt að heilbrigðisþjónusta sé rekin í gróðaskyni. Við munum berjast fyrir því að aðgengi sé jafnt fyrir alla og allir eigi jafnan rétt. Mannréttindi eru nefnilega ekki söluvara.
