„Þess vegna eru þeir strákarnir okkar.“

ritstjorn

16/10/2013

Daði Rafnsson, yfirþjálfari yngri flokka hjá Breiðablik, ritar á síðuna sína, dadirafnsson.com þennan áhugaverða pistil:

3. flokkur karlaliðs Breiðabliks árið 2005. Öflugt bakland og frjór jarðvegur. Afrekaskrá leikmanna flokksins síðan þá er með ólíkindum.

Þegar fólk nær árangri og kemst fyrir vikið í kastljós fjölmiðla er oft einblínt á sigur einstaklingsins yfir sjálfum sér eða öðrum. Það er góð saga, en einungis hálf sögð. Gylfi Sigurðsson átti bróður sem tók hann á endalausar séræfingar og pabba sem hvatti þá til að fara út og hlaða í einn magnaðasta skotfót Íslandssögunnar. Þeir keyrðu á æfingar í Kópavogi til að geta æft inni yfir veturinn með góðu liði og fylgdu honum úr hlaði hjá Reading. Á bak við Gylfa Sigurðsson er fjöldi fólks í FH, Breiðabliki og Reading ásamt kröftugri fjölskyldu sem fylgdi honum úr hlaði. Kolbeinn Sigþórsson, Jóhann Berg Guðmundsson, Alfreð Finnbogason og flestir aðrir sem klæðast landsliðstreyjunni í kvöld komust á toppinn vegna eigin dugnaðar og þrautsegju, og fjölskyldu og samfélags sem styður gríðarlega vel við knattspyrnu.

 Við erum ekki að greiða fyrir einn – heldur hundrað

Þess vegna leggja UEFA og FIFA áherslu á að uppeldisbætur séu hluti af söluverði leikmanna. Á námskeiðum sínum um félagsskiptasamninga segja þeir að ekki sé verið að greiða fyrir einn leikmann, heldur þá hundrað sem þurfti til að koma honum til manns. Án grasrótarfótbolta eru ekki efnileg börn sem verða að athyglisverðum unglingum sem enda sem atvinnumenn.

Það er gaman að segja sögur af ofurmennum. Af fólki sem meikaði það þrátt fyrir umhverfið sitt. Sumir jafnvel trúa því sjálfir að þeir hafi komist á toppinn af sjálfsdáðum. Þeir sem ná alla leið í bláu treyjuna hafa svo sannarlega eiginleika sem gera þeim kleift að nýta sína hæfileika til fulls. Þú munt sjaldan hitta fólk sem er jafn einbeitt í að ná árangri í sinni grein eins og Gylfi Sigurðsson er í að ná árangri í knattspyrnu.

Þegar Ásgeir Sigurvinsson náði alla leið á toppinn frá Vestmannaeyjum 7.-8. áratugarins má með sanni segja að hann hafi komist langt þrátt fyrir aðstæður. En í dag er öldin önnur. Landslið fullt af ungum íslenskum drengjum sem þora að skora þá bestu á hólm bera vitni um aðstæður sem hvetja til árangurs;

• Stuðningur foreldra og fjölskyldu.
• Hvatning og leiðbeining frá fjölda þjálfara.
• Brýning af hendi ótal liðsfélaga.
• Mótherjar sem ögra manni og reyna á mann.
• Stjórnarmenn sem gefa mikla vinnu til að halda félaginu sínu gangandi.
• Skattgreiðendur sem tryggja öruggt samfélag til að alast upp í og byggja gervigrasið, sparkvellina og knatthallirnar.
• Sjálfboðaliðar sem þvoðu búninga, héldu fjáraflanir, söfnuðu pening og héldu mót.
• Dómarar sem mættu í leiki.
• Fjölmiðlamenn sem fjalla um íþróttina.
• Vallarstarfsmenn sem slá grasið og starfsmenn sem halda íþróttahúsum gangandi.

Þess vegna eru þeir strákarnir okkar.

Daði Rafnsson, yfirþjálfari yngri flokka hjá Breiðablik
www.dadirafnsson.com